Otomobilin olmazsa olmazı ve sürüş yapılan zeminle tek bağlantısı lastiklerdir. Lastiğin ilk kez ortaya çıkışı 1846 yılında gerçekleşmiştir. İskoç mühendis Robert William Thomson çadır bezini kauçuk ile karıştırarak kükürt ile sertleştirmiş ve sonunda deri ile kaplayarak günümüzde kullandığımız lastiğin ilk halini bu şekilde icat etmiştir. Yıllar içinde lastiğin yapısında çeşitli değişimler yapılarak temel halinden uzaklaştırmadan günümüzdeki şekline kavuşturulmuştur. Lastikler geçmişte farklı renk ve formlarda üretilirken bugünkü siyah rengini 1904 yılında almıştır. Bugünkü haliyle yaklaşık olarak 8-9 kilogram ağırlığında olan lastiklerin tabanları geçmişe göre daha geniş hale geldi ve güçlendi. Lastiklerin karlı, buzlu ve kaygan zeminlerde normal zeminlerdeki verimle çalışmıyor olması ve güvenliği tehdit etmesi başka bir ihtiyacı doğurdu. Bu ihtiyaca da kış lastiği cevap verdi. Kış lastikleri 2009 yılında Avrupa Birliği tarafından, “kar koşulları altında araca hareket kazandırmak ve bu hareketin sürekliliğini korumak için; sırt deseni, hamur yapısı veya bileşeni özel olarak normal bir lastikten (yaz lastiği) daha iyi performans göstermek üzere tasarlanmış lastik.” şeklinde tanımlanmıştır. Yine Avrupa Birliği tarafından yayınlanan regülasyona göre kış lastiğinin ıslak zeminde tutunma kuvveti yaz lastiğinin 10 katı olmalıdır. Lastikler önceden yol tutuş, yükleme kapasitesi ve hız endeksi bakımından çeşitli özelliklere sahip olması gerekirken 2012 yılından sonra güvenlik ve çevrecilik olmak üzere 2 yeni kıstas daha eklendi. İdeal kış lastiğinin yukarıda saymış olduğumuz özellikleri barındırası gerekirken aynı zamanda kış lastiklerinin 7°C ve altındaki sıcaklıklarda kullanılması tavsiye edilirken ideal kullanım alanları kaygan yollar olarak belirlenmiştir. Son olarak belirlenen tarihlerden itibaren kış lastiği takmadığı tespit edilen araç sahiplerine 885 TL para cezası kesilecektir.